beperkt en tevreden

Het was niet makkelijk om via de telefoon een gesprek op te starten met de vrouw van 86 jaar. Ze was al weken geketend aan haar bed na de zoveelste val. De pijn was verminderd dus ging bellen beter. Voorheen was het al pijnlijk de telefoon vast te houden voor haar. 

Vorig jaar was ik een dag bij haar geweest en ik ging weg met nog heel veel gesprekstof. We hadden een goede klik, ondanks onze 45 jaar leeftijdsverschil. Alhoewel de stiltes deze keer lang waren, heb ik haar kunnen uitnodigen om iets over haar binnenwereld te vertellen. Want, wat gebeurt er daar in die geest als je dag in dag uit thuis bent en heel weinig kan?

Hanne vertelde dat ze heel veel herinneringen had aan haar kindertijd. Herinneringen die ze decennia kwijt was geweest waren zomaar omhoog komen ploppen en het was alsof ze met volwassen ogen terug in de tijd kon kijken. En moest constateren dat de dingen er nu heel anders uitzagen als destijds toen ze als kind alles meemaakte. Haar hele leven bijna had ze geleefd met een gedachtes en gevoelens van te kort. Moeder was niet het type dat haar waardering uit had gesproken over haar kinderen en Hanne, een gevoelig meisje, had zich daardoor niet gezien en minderwaardig gevoeld. Voor deze klachten had ze diverse therapieën ondergaan en kon uiteindelijk goed met zichzelf uit de voeten. Haar werk als voorgangster in de kerk waar ze een alom gewaardeerd was hielp haar ook in dat proces van zelfliefde.

Nu Hanne zonder haar oude overtuigingen terugkeek op haar leven en vooral naar haar moeder, was wat overbleef; de liefde. Hanne zag de liefde van haar moeder in allerlei dingen verscholen zitten. En die herinneringen waren helder voor haar. Moeder had Hanne een hobby gegund wat bijzonder was in die tijd. Ze waren met 9 kinderen thuis en niet iedereen zat op een hobby. Maar de moeder van Hanne gezien dat ze graag knutselde en mocht die op een club doen. Ook vierde het gezin van Hanne een bepaalde feestdag, waar niemand in de straat iets aan deed. Moeder stuurde Hanne naar buiten met een opdracht. Moeder trok zich niks aan van vreemde gezichten uit de buurt en bleek daarmee een heel authentieke en zelfverzekerde en moedige vrouw te zijn geweest.

En zo zijn er nog legio voorbeelden waarin Hanne de liefde van haar moeder waar kon nemen. Ongeveer 80 jaar terug in de tijd en de belemmerende klein houdende gevoelens en gedachtes zijn gepasseerd. En wat overblijft is niets anders dan good old LOVE!

Dus het kan. Oud en krakkemikkig zijn. Drie kwartier doen over naar de toilet gaan. Vaak vallen en pijn hebben en daar keer op keer van herstellen en daarbij telkens minder ver opknappen. En dan nog tevreden zijn.

Faridee de Boer

Faridee de Boer werkt als psycholoog en trainer in mindfulness (MBSR) en acceptance and commitement therapie (ACT). Ze heeft een passie voor het verbeteren welzijn en grote interesse in hoe dit het best bereikt kan worden. In deze blog deelt ze belevenissen en onderzoekt met nieuwsgierigheid de veelbelovende ontwikkelingen rondom psychedelica in de ggz.

https://www.natuurlijk-ruimte.nl
Vorige
Vorige

Pijn is liefde